Κανὼν Ἀναστάσιμος.
ᾨδὴ α´. Ἦχος α´. Ὁ Εἱρμός.
Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά, θεοπρεπῶς ἐν ἰσχύϊ δεδόξασται· αὕτη γάρ, Ἀθάνατε ὡς πανσθενὴς ὑπεναντίους ἔθραυσε, τοῖς Ἰσραηλίταις, ὁδὸν βυθοῦ καινουργήσασα.
І҆рмо́съ: Твоѧ̀ побѣди́тельнаѧ десни́ца бг҃олѣ́пнѡ въ крѣ́пости просла́висѧ: та́ бо безсме́ртне, ꙗ҆́кѡ всемогꙋ́щаѧ, проти̑вныѧ сотрѐ, і҆и҃льтѧнѡмъ пꙋ́ть глꙋбины̀ новосодѣ́лавшаѧ.
Твᲂѧ̀ пᲂбѣди́тельнаѧ десни́ца , бг҃ᲂлѣ́пнѡ в̾ крѣ́пᲂсти прᲂсла́висѧ . та́ бо без̾сме́ртне всемᲂгꙋ́щаѧ прᲂти́вныѧ сᲂтрѐ , і҆и҃льтѧнѡмъ пꙋ́ть глꙋбины̀ ѡ҆бно́вльши .
Твоя рука победоносная, достойной Бога силой прославлена, потому что она, о Бессмертный, будучи всесильной, противников сокрушила, израильтянам вновь открыв дорогу по дну моря.
Ὁ χερσὶν ἀχράντοις ἐκ χοός, θεουργικῶς κατ ἀρχὰς διαπλάσας με, χεῖρας διεπέτασας ἐν τῷ Σταυρῷ, ἐκ γῆς ἀνακαλούμενος, τὸ φθαρέν μου σῶμα, ὃ ἐκ Παρθένου προσείληφας.
И҆́же рꙋка́ма пречи́стыма ѿ пе́рсти бг҃одѣ́тельнѣ и҆спе́рва созда́въ мѧ̀; рꙋ́цѣ распросте́рлъ є҆сѝ на крⷭ҇тѣ̀, ѿ землѝ взыва́ѧ тлѣ́нное моѐ тѣ́ло, є҆́же ѿ дв҃ы прїѧ́лъ є҆сѝ.
Рꙋка́ма пречи́стыма , ѿ пе́рсти бг҃ᲂлѣ́пнѡ и҆спе́рва сᲂзда́въ мѧ . рꙋ́цѣ распрᲂсте́рлъ є҆сѝ на крⷭ҇тѣ̀ , ѿ землѝ взыва́ѧ тлѣ́ннᲂе ми тѣ́ло , є҆́же ѿ дв҃ы вᲂспрїѧ́тъ .
Пречистыми руками из земного праха Ты боготворчески в начале меня создал, на Кресте же руки распростёр, от земли вновь призывая истлевшее моё тело, которое Ты воспринял от Девы.
Νέκρωσιν ὑπέστη δι᾿ ἐμέ, καὶ τὴν ψυχὴν τῷ θανάτῳ προδίδωσιν, ὁ ἐμπνεύσει θείᾳ ψυχὴν μοι ἐνθείς· καὶ λύσας αἰωνίων δεσμῶν, καὶ συναναστήσας, τῇ ἀφθαρσίᾳ ἐδόξασε.
Θεοτοκίον.
Χαῖρε ἡ τῆς χάριτος πηγή· χαῖρε ἡ κλῖμαξ καὶ πύλη οὐράνιος· χαῖρε ἡ λυχνία καὶ στάμνος χρυσή, καὶ ὄρος ἀλατόμητον, ἡ τὸν τῷ κόσμῳ ζωοδότην Χριστόν, κυήσασα.
Κανὼν Σταυροαναστάσιμος.
Ὁ Εἱρμός.
Χριστὸς γεννᾶται, δοξάσατε· Χριστὸς ἐξ οὐρανῶν, ἀπαντήσατε· Χριστὸς ἐπὶ γῆς, ὑψώθητε· Ἄσατε τῷ Κυρίῳ πᾶσα ἡ γῆ, καὶ ἐν εὐφροσύνῃ, ἀνυμνήσατε λαοί, ὅτι δεδόξασται.
Χριστὸς θεοῖ με σαρκούμενος, Χριστὸς με ἀνυψοῖ ταπεινούμενος, Χριστὸς ἀπαθῆ ἐργάζεται, πάσχων ὁ Ζωοδότης φύσει σαρκός· ὅθεν ἀναμέλπω, χαριστήριον ᾠδήν, ὅτι δεδόξασται.
Χριστὸς ὑψοῖ με σταυρούμενος, Χριστὸς συνανιστᾷ με νεκρούμενος, Χριστὸς μοι ζωὴν χαρίζεται· ὅθεν ἐν εὐφροσύνῃ χεῖρας κροτῶν, ᾄδω τῷ Σωτῆρι, ἐπινίκιον ᾠδήν, ὅτι δεδόξασται.
Θεοτοκίον.
Θεὸν Παρθένε συνέλαβες, Χριστὸν ἐν παρθενίᾳ δὲ τέτοκας, ἐκ σοῦ σαρκωθέντα Πάναγνε, ἕνα τῇ ὑποστάσει μονογενῆ, ἐν δύσιν οὐσίαις, γνωριζόμενον Υἱόν· ὅτι δεδόξασται.
Κανὼν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
Ὁ Εἱρμός.
Σοῦ ἡ τροπαιοῦχος δεξιά, θεοπρεπῶς ἐν ἰσχύϊ δεδόξασται· αὕτη γάρ, Ἀθάνατε, ὡς πανσθενὴς ὑπεναντίους ἔθραυσε, τοῖς Ἰσραηλίταις, ὁδὸν βυθοῦ καινουργήσασα.
Ποίαν σοι ἐπάξιον ᾠδήν, ἡ ἡμετέρα προσοίσει ἀσθένεια, εἰ μὴ τὴν χαρμόσυνον, ἣν Γαβριὴλ ἡμᾶς ἐμυσταγώγησε! Χαῖρε Θεοτόκε, Παρθένε Μήτηρ ἀνύμφευτε.
Τῇ Ἀειπαρθένῳ καὶ Μητρί, τοῦ Βασιλέως τῶν ἄνω Δυνάμεων, ἐκ καθαρωτάτης καρδίας πιστοί, πνευματικῶς βοήσωμεν· Χαῖρε Θεοτόκε, παρθένε Μήτηρ ἀνύμφευτε.
Ἄπειρος ἡ ἄβυσσος τῆς σῆς, ἀκαταλήπτου κυήσεως Πάναγνε· πίστει ἀδιστάκτῳ οὖν, εἰλικρινῶς προσφέρομέν σοι λέγοντες· Χαῖρε Θεοτόκε παρθένε, Μήτηρ ἀνύμφευτε.