ᾨδὴ δ´. Ὅρος σε τῇ χάριτι.
І҆рмо́съ: Го́рꙋ тѧ̀ бл҃года́тїю
Λάμψον μοι Θεαρχία τρισήλιε λάμψεσι, σῶν θεουργῶν μαρμαρυγῶν, τοῖς τῆς καρδίας ὀφθαλμοῖς, τὸ κάλλος φαντάζεσθαι, τῆς ὑπὲρ νοῦν θεαρχικῆς σου λαμπρότητος, καὶ φωτουργοῦ, καὶ γλυκείας μεθέξεως.
Возсїѧ́й мѝ бг҃онача́лїе трисо́лнечное, сїѧ́ньми твои́хъ бг҃одѣ́тельныхъ ѡ҆заре́нїй, въ серде́чныхъ ѻ҆чесѣ́хъ добро́тѣ мечта́тисѧ, є҆́же па́че ᲂу҆ма̀ бг҃онача́льныѧ твоеѧ̀ свѣ́тлости, и҆ свѣтодѣ́тельнагѡ и҆ сла́дкагѡ прича́стїѧ.
Прᲂсїѧ́й ми бг҃ᲂнача́льнаѧ трисл҃нечнаѧ сїѧ́ньми , твᲂи́ми бг҃ᲂдѣ́тельными лꙋча́ми , серде́чныма ѻ҆чи́ма дᲂбро́тꙋ ѡ҆блиста́ти , є҆́же па́че ᲂу҆ма̀ бг҃ᲂнача́льныѧ тѝ свѣ́тлᲂсти , и҆ свѣтᲂда́тельнагѡ и҆ сла́дкагѡ прича́стїѧ.
Πρότερον οὐρανοὺς ἐστερέωσας Κύριε, καὶ πᾶσαν δύναμιν αὐτῶν, τῷ Λόγῳ σου τῷ παντουργῷ, καὶ Πνεύματι στόματος τῷ συμφυεῖ, μεθ᾿ ὧν δεσπόζεις τοῦ σύμπαντος, ἐν τριλαμπεῖ μοναρχίᾳ Θεότητος.
Ὡς ἔπλασας κατ᾿ εἰκόνα με σὴν καὶ ὁμοίωσιν, θεαρχικὴ παντουργική, Τριὰς ἀσύγχυτε μονάς, συνέτισον, φώτισον, πρὸς τὸ ποιεῖν τὸ θέλημά σου τὸ ἅγιον, τὸ ἀγαθὸν ἐν ἰσχύϊ καὶ τέλειον.
Θεοτοκίον.
Τέτοκας τῆς Τριάδος τὸν ἕνα Πανάχραντε, θεαρχικώτατον Υἱόν, σωματωθέντα δι᾿ ἡμᾶς, ἐκ σοῦ, καὶ αὐγάζοντα τοὺς γηγενεῖς, τῆς τρισηλίου Θεότητος, τῷ ἀνεσπέρω φωτί, καὶ ταῖς λάμψεσιν.